Home > Pomerana > Dai dumhët schalt in de ëwigkët

Dai dumhët schalt in de ëwigkët

Pomerana - 15 de março de 2018

Por Lourival Berger Bausen.

Taum gefale, geewt mij ain moment!

Dat leewent wat wij häwe, sicher däit God hööre, wij måke dårmit wat wij wile.

Wij daue fale un ståe up, öfterns daue wij oos stööte.

Åwer wij koine nog glüklig sin wen wij dai sicherhët behule in de gedanke, dat wij dai wërdigkët ni forlaire.

Wij waite, dat dai wårhët soo hard kan sin

as air diamant un soo waik as wul.

Wij lüür up dëse wild häwe rechte un muite oos belëre,

dat wij mër egål leewe koine.

Ain minuut forgäit sër rasch,

un soo forgåe dai stuune, dai dåg, dai jåre un oos leewent.

Oos tijd is sër kort, wat ales bringt un ales mitnimt.

Bringt oos dai kiner un nimt oos dai ülrer,

dai kraft fone juugendtijd un dai fule fone üligkët,

dat fijren un dat lachen, dai tråne un dai afschijd.

Ales forlöpt sër rasch, in pår minuute.

Oos leewent sin minuute, gaud leewt, gaud benutst.

Ån minuute, ån tijd, ån moments sin wij nischt,

moments kåme nij mër tröög, sin ëwig.

Dat sin wij, wat in dai tijd forbijgåe.

Dai luft is dai Godes gaist in oos, dat oxigenium un dai leewentspuust.

Dat wat de lüür mëst uutenanerbringt is ni dai dood.

Dat is dai egoismus, dat laiwst kind fone stolshët.

Belërt juuch un måkt de gaist stärker,

dat kain twijbel bliwt in juuch leewent.

Dat giwt lüür wat leewe soo as dai nij ais doodblijwe däire

un blijwe dood soo as dai nij ais leewt hare.

A tolice ecoa na eternidade

Por favor, me deem um momento!

A vida que temos certamente a Deus pertence.

Nós fazemos dela o que queremos. Nós caímos e levantamos, às vezes nos machucamos.

Mas ainda podemos ser felizes, quando conservamos no pensamento

a certeza de que não perdemos a dignidade.

Nós sabemos que a verdade pode ser tão dura quanto um diamante

e tão macia como a paina.

Nós, pessoas deste mundo, temos direitos e precisamos nos instruir,

Para que possamos viver com mais igualdade.

Um minuto passa muito depressa.

E assim passam as horas, os dias, os anos e nossa vida.

Nosso tempo é muito curto, que tudo traz e tudo leva.

Traz os filhos e nos leva os pais, a força da juventude e as rugas da velhice,

os festejos e os risos, as lágrimas e a despedida.

Tudo passa muito depressa, em poucos minutos.

Nossa vida são minutos, bem vividos, bem aproveitados.

Sem minutos, sem tempo, sem momentos não somos nada.

Momentos não voltam mais, são eternos.

Somos nós, que passamos pelo tempo.

O ar é a presença do espírito de Deus em nós e o oxigênio, o sopro da Vida.

O que mais separa as pessoas não é a morte

E sim o egoísmo, o filho predileto do orgulho.

Instruí-vos e fortalecei o vosso espírito.

Para que não haja dúvidas em vossas vidas.

Há pessoas que vivem como se nunca fossem morrer,

e morrem como se nunca tivessem vivido.

COMPARTILHE
Noticias Relacionadas:
DAI KLAIR PRINS: O PEQUENO PRÍNCIPE EM LÍNGUA POMERANA
Afonso Cláudio
DAI KLAIR PRINS: O PEQUENO PRÍNCIPE EM LÍNGUA POMERANA17 de maio de 2021
Coluna Pomerana
Pomerana
Coluna Pomerana21 de abril de 2021
Lukas målt de wind (Lucas pinta o vento)
Pomerana
Lukas målt de wind (Lucas pinta o vento)17 de março de 2021
Dat wijnachtslijd „Stille Nacht“
Pomerana
Dat wijnachtslijd „Stille Nacht“22 de dezembro de 2020