Mij sunåwend
Ik sit am disch un drink kafe. Buuten uuner dem bakschupe süürt muter frisch mijlchebrood in. Gëgends däit fåter hult klööwe taum de bakåwe haitmåken.
Ik häw twai bruirer un ain swester; ik bün dai klänst.
Mij ülst braurer is ainuntwansig jåre uld. Hai däit dat land hüüt pluige taum am måndag enke plante. Mijn swester is nuintseen jåre uld un däit dat gans tüüg wasche wat wij dai week oiwer anhat häwe. Mij anerd braurer, wat seechtseen jåre uld is, hålt james, batade, chuchu, geelruiwe un andrer gruinweesend t’hoop taum im swijnkeetel måke un futer kåken taune swijn. Jëre hät sijne arbëd. Ik bün draitseen jåre uld un muit nane konfirmandeschaul, wat bijne kirch passirt. Dår lëre wij dai tëgen geboote, dat apostolisch un dat nicänisch gloowenbekentnis, dai bijblische geschichte un feel kirchelijrer. Wen ik na huus tröög bün, daue wij airste ale eete un denåste muit ik de ganse plats rëgenfeege. Ik help uk mijn muter un mijn swester dat huus rëgenmåke.
Taum åwends fëgelt bloos ain hin slachte, den dai upsete taum hinersup kåken mit suprijs un batadesup. Den daue wij oos ale wasche. Mij laiwst eeten is ümer sunåwends, wen hinerpootensup giwt, un sündags wen dat best flaisch brårt wart im meel. Wen wij sunåwends åwends sat sin, dau ik un mijn swester dat geschir afwasche un de disch rëgenwische. Denåste gåe wij ine stuuw woo fåter un muter sich al henset häwe.
Mijn twai bruirer häwe sich hübsch antrekt taum nane hochtijd gåen. Sai sin ni nöögt, åwer kåme lijkerst riner wen sai wat betåle, mëst ümer kost dat twansig real. Feel grootfrüün gåe mit eer nane hochtijd.
Wen ik slåpe gå, dau ik ümer air gaur hübsch gebeed måke. Soo is mij sunåwend mëst ümer.
** ** Patrícia Tesch Koehler un Simone Kurth Dettmann Hila
