Dat wijnachtslijd „Stille Nacht“

Por: Ismael Tressman

Im jår 1818 maik sich dai påter Josef Mohr gedanke oiwer dai wijnachtskirch wat hai in dai Nikolauskapel, gemaind fon Oberndorf/Salzburg, hüüt in Öösterrijk, afhule müst. Dai orgel wäir kaput un dår wäir recht kair lijd wat sich licht mit dem violon mitspeele lait. Dun dacht hai an air klair gedicht wat hai foir twai jåre dichtet har un denkt an sijm fründ, schaullërer un organist Franz Gruber (1787-1863).

Josef Mohr gäit rasch na em hen un im nuu set Franz noote oiwer sij gedicht. Mit ainem violon singe sai bëd dat airst mål dat lijd „Stille Nacht“. Dai singkoor wart t’hoopraupe un nog inuiwt un nachtens höört dai gemaind forwunert dat nijg wijnachtslijd an.

Nåheer as dai orgel werer in ordnung wäir, is dat lijd speelt woore un hät sich rasch in ganse gëgend uutbrairt. Hüüt na twai huunerd jåre is „Stille Nacht“ dat bekanst wijnachtslijd in ganse wild. * * * Oiwersetung/tradução: Anivaldo Kuhn*